QURDLU

sif.
1. Qurd düşmüş, qurd dəymiş. Qurdlu alma. Qurdlu pendir.
2. məc. Kinli, qəlbiqara, paxıl. Qaragünün dərdi böyük idi.
Onun gözü ac, ürəyi qurdlu idi. M.Rzaquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QURDLU qurdlu bax paxıl
  • QURDLU kinli — qəlbiqara — paxıl

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QURDLU QURDLU – SAF Salman dayı, bu cür, qurdlu qaysılar da sizindir? (A.Şaiq); Bu alma safdır. QURDLU – TƏMİZ Onun gözü ac, ürəyi qurdlu idi (M
QURDLATMAQ
QURDLUQ

Digər lüğətlərdə