QƏBALI

sif. köhn. Qəba geymiş, əynində qəba olan.
Atlazdan qəbalı, belində şalı; Gövhərdən bahalı üzündə xalı. Aşıq Ələsgər.
Yer ilə göyün arası, adlarını müctəhid və ruhani qoyan əmmaməli, əbalı, qəbalı həşərat ilə, yırtıcı qurdlarla doludur. Ə.Haqverdiyev.

QƏBALƏNAMƏ
QƏBİH

Значение слова в других словарях