QƏHƏR

Bax: qəhr. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) 

Qoç Koroğlu qonar olsa yəhərə,

Yağı düşmənləri salar qəhərə,

Axurda arpasın qoymaz səhərə,

Dara düşsəm, mənə kömək Qıratım.

                                (“Koroğlunun İstanbul səfəri”)

                     *

Qabaqda qalırmı arpan səhərə?

Üzəngilər nə yaraşır yəhərə...

Dəlilər salmışdı məni qəhərə,

Alma gözlüm, qız birçəklim Qırat, gəl!

                               (“Həmzənin Qıratı aparmağı”)