QƏMİŞ
1. камыш, тростник; камышовый, тростниковый;
2. перен. назойливый, надоедливый, докучливый, неотвязчивый человек, прилипала;
сущ. 1. кил. qamış; 2. пер. зар. кьакь, гъил чӀугун тийир, ахлат тийир, зегьле тухудай, кьакь хьиз алкӀана ччан туьтуьниз гъидай кас; ** qəmiş qoymaq
Tam oxu »i. 1. bax qamış; 2. bore, pain in the neck; ◊ ~ qoymaq to disturb, to bore, to annoy; Qəmiş qoyma! Don’t disturb! Don’t bore!; ◊ ~ini çəkmək to be* of
Tam oxu »I сущ. 1. камыш 2. перен. надоедала, надоеда, зануда, зуда, докучливый человек II прил. перен. назойливый, надоедливый, навязчивый ◊ qəmiş qoymaq: 1
Tam oxu »is. 1. bax qamış. Stol üstündə bir dənə naxışlı gözəl qələmdan və bir qəmiş qələm var idi. P.Makulu. 2
Tam oxu »