RİTMİK

sif. [ yun. ] Ritmə tabe olan, müəyyən ritmlə ifa edilən; ahəngli, vəznli, müntəzəm. Ritmik hərəkət. Ritmik muğam.
– Azərbaycan xalq musiqisi öz metro-ritmik quruluşuna görə iki yerə bölünür. Ü.Hacıbəyov.
Bəlkə, elə burdan gəlir; Muğamların ilk rəngləri; Təsnifləri, ritmləri… B.Vahabzadə.

RİTM
Rİ́TMİKA

Значение слова в других словарях