ər. ərəq + fars. çin
Qiymətli parçadan, çox vaxt tirmədən tikilib, üstü güləbətin (zərli) və ya ipək sapla naxışlanmış baş geyimi; təsək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Altun araxçını qoyub başına,
Qüdrət qələmini çəkmiş qaşına,
Yeni girmiş on dörd, on beş yaşına,
Səri durna telli Eyvaz, ağlama!
(Əndəlib Qaracadaği “Şeirlər məcmuəsi”)
