NAÇAR

sif.zərf [ fars. ] Çarəsiz, əlacsız, naəlac.
[Yusif şah] naçar ümuri-səltənətin icrasına iqdam etdi. M.F.Axundzadə.
Aslan isə naçar öz qardaşını götürüb, bir balaca ev tutub orada sakin oldu. C.Cabbarlı.

□ Naçar qalmaq (dayanmaq) – əlacsız qalmaq, çarəsiz qalmaq, naəlac qalmaq, heç bir şeyə, yerə ümidi gəlməmək.
Usta baxdı ki, Alı kişini aldada bilməyəcək, axırda naçar qalıb onun öz qılıncını özünə verdi. Koroğlu”.
Axacaq ürəyə, idraka işıq; Bəs niyə nigaran, naçar qalmışıq? Şəhriyar.

Синонимы

  • NAÇAR naçar bax əlacsız 1
  • NAÇAR çarəsiz — əlacsız
NAÇALNİK
NAÇARLIQ

Значение слова в других словарях

в сто́рону вы́ломать кустообра́зно отба́рствовать разве́нчиваться своенра́вие теорети́чный четырёхты́сячный архаи́чно лотоши́ться пако́вщик тюре́мщица boric Cadmian embrew ennui magniloquent pigeon-toed rebuild reoccupation subscriber trunk dialling wood paper изнашивать микротом пристрастно