Словарь омонимов азербайджанского языка / AF

• AFƏT AFƏT I is. [ ər. ] Bəla, fəlakət, ziyan. Elə bil Gülüstana afət bürküsü çökmüşdü (Dastanlar).
A B C Ç D E Ə F G H X İ K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
A AC AF AG AĞ AX AJ AK AL AM AN AP AR AS AŞ AT AV AY AZ