м dilç. etimoloq (etimologiya mütəxəssisi)
ж мн. нет dilç. etimologizasiya (sözün mənşəyinin təyin edilməsi)
прич. dilç. mənşəyi təyin edilmiş (söz)
несов. dilç. sözün və ya sözlərin mənşəyini təyin etmək
несов. dilç. mənşəyi təyin edilmək (sözün)
прил. dilç. etimoloji; этимологический словарь etimoloji lüğət
ж dilç. etimologiya (1. dilçiliyin, sözlərin mənşəyindən bəhs edən şöbəsi; 2. hər hansı bir sözün mənşəyi, kökü; 3
м dilç. etimon (başqa dildən alınmış sözün əsli)
прил. tib. etiologiya -i[-ı]; etimoloji
ж мн. нет tib. etiologiya (1. xəstəliyin səbəbləri haqqında elm; 2. hər hansı bir xəstəliyi törədən səbəblər)
прил. əxlaqi, etik; этические задачи воспитания tərbiyənin əxlaqi məqsədləri
ж мн. нет əxlaqilik, əxlaq qaydalarına uyğunluq
прил. əxlaqi, əxlaq qaydalarına uyğun
прил. etnik (bir xalqa, onun mədəniyyətinə aid olan); этнический состав населения əhalinin etnik tərkibi
м мн. нет etnogenez, soykökü (xalqların mənşəyi)
м etnoqraf (etnoqrafiya mütəxəssisi)
м etnoqrafızm (bir əsərdə etnoqrafik xüsusiyyətlərin olması)
прил. etnoqrafiya -i[-ı]; etnoqrafik; этнографический музей etnoqrafiya muzeyi
ж мн. нет etnoqrafiya (1. xalqların maddi və mənəvi mədəniyyətlərini tədqiq edən elm; 2. bir xalqın məişət, adət, mədəniyyət xüsusiyyətlərinin məcmusu
м etnoloq (etnologiya mütəxəssisi)
прил. etnologiya -i[-ı], etnoloji
ж мн. нет etnologiya (elmdə etnoqrafiya mənasında işlənən termin)
1. част. bu; кто это пришел? (идет?) bu gələn kimdir? 2. мест. bu; что это такое bu nədir?
м (эта ж, это ср) bu; ◊ этот свет bu dünya; при этом əlavə olaraq, bununla bərabər, həm də, üstəlik. ЭТРУСКИ мн
ж efiop (həbəş) qadın (qız)
прил. efiop (həbəş) -i[-ı]
ЭФИР I м efir (1. qədim yunan filosoflarının təsəvvürünə görə fəzaları dolduran ən xəfif maddə; 2. fəza, hava; 3
прил. bax эфиромасличный
ж мн. нет zəriflik, yüngüllük, lətiflik
прил. 1. kim. efir -i[-ı]; эфирное масло efir yağı; 2. məc. lətif, yüngül, zərif
м tib. efiroman, efir mübtəlası (özünü daim efirlə kefləndirməyə adət etmiş adam)
ж мн. нет tib. efiromaniya (efir mübtəlalığı, özünü daim efirlə kefləndirməkdən ibarət xəstəlik)
прил. xüs. efıryağlı, efir yağı verən; эфиромасличные растения efıryağlı (efir yağı verən) bitkilər
прил. xüs. efirli, efir verən
мн. (ед. эфиронос м) xüs. efirli bitkilər, efirverən bitkilər
м təsir, nəticə, effekt, səmərə; ◊ с эффектом effektlə, təsirli
ж мн. нет təsirlilik, təsir, effektivlik, səmərə(lilik)
прил. təsirli, effektiv, effektli, səmərəli
ж мн. нет təsirlilik
прил. təsir bağışlayan, effekt məqsədilə edilən
прил. geol. effuziv, vulkanik
ж effuziya (1. geol. maqmanın yer səthinə axması; 2. fiz. məsaməli arakəsmədən qazın içəri keçməsi)
межд. eh! ah! heyf!
м zool., tib. exinokok (itin,pişiyin və canavarın bağırsaqlarında yaşayan lentşəkilli tüfeyli qurd)
ср нескл. əks-səda
м dəniz. exolot (dənizin dərinliyini ölçmək üçün elektrik cihazı)
м eşafot (edam kürsüsü)
м eşelon (1. cəbhə dərinliyində və ya cəbhə boyu yan-yana və ya arxa-arxaya yerləşmiş qoşun hissəsi; 2
ср мн. нет (hərbi) eşelonlaşdır(ıl)ma, eşelon-eşelon yerləşdir(il)mə
прич. (hərbi) eşelonlaşdırılmış, eşelon-eşelon yerləşdirilmiş (bax эшелон 1-ci mənada)