ЭФИР

ЭФИР I

м efir (1. qədim yunan filosoflarının təsəvvürünə görə fəzaları dolduran ən xəfif maddə; 2. fəza, hava; 3. radioefir, teleefir).

ЭФИР II

м kim. efir (xarakterik iyi olan rəngsiz uçucu maddə).

ЭФИОПСКИЙ
ЭФИРНОМАСЛИЧНЫЙ

Digər lüğətlərdə

ветхозаве́тный денатури́рование ёкание орхиде́йный рефре́ном то́стер фее́рия в де́ле быть гаоля́новый загусте́лый поха́живать проникнуть роба allusion Cardiff collectanea hysteria obsessional neurosis overseas cap proprietress tank trailer tollman квадратный радушный шевиот