SADƏDİL

sif. [ fars. ] Ürəyi sadə, ürəyi təmiz, hiyləbilməz; sadəqəlbli, safürəkli. Sadədil adam.
– Biçarə, sadədil, zavallı aşıq; Danışma bu sözü, danışma artıq. M.Müşfiq.

// Avam, hər şeyə inanan, yazıq.
Sadədil muzdur indi anladı ki, uzunboylu, qarabığlı müsafir xozeyin deyilmiş, oğru imiş. S.M.Qənizadə.
Sadədil qadın Əşrəfin sözlərindən son dərəcə məmnun qaldı. A.Şaiq.

// İs. mənasında.
[Şeyda Məcid əfəndiyə:] Əcəba, qüsur kimdə? …Məcid əfəndidəmi? Yoxsa ondan insaf, mərhəmət uman sadədillərdəmi? H.Cavid.

// Avamlıq.

Синонимы

  • SADƏDİL sadədil bax sadəqəlb
  • SADƏDİL sadəlövh — ürəyiaçıq

Антонимы

  • SADƏDİL SADƏDİL – İNADCIL Sən ki bir sadədil uşaq idin? (Ə.Haqverdiyev); İnadcıl bir uşaq kimi özünü aparırdı (“Ulduz”)
SADƏCƏ
SADƏDİLLİK

Значение слова в других словарях

выве́дывание дурошлёп зашевели́ть изю́мный откомандиро́вываться предугото́вить раскисля́ть телеграфи́рование юн... гу́зно гусля́р кардиоспа́зм покупа́тельница спать вечным сном то́пливный умиротворённость atom-bomb brink bunker oil encrown ozonometry sigmoid sonorous галантерейность смычка