kıyı, sahil, yalı
kıyı, sahil, yalı
is. [ər.] Dənizin, çayın, gölün quru ilə birləşdiyi yer; dəniz (çay) kənarı. O göl sahilinə gələn qıza bax; Sanki budaqlar da ona əl edir
Полностью »I сущ. 1. берег (край земли у водной поверхности). Dənizin sahili берег моря, çayın sahili берег реки, sağ sahil правый берег, sol sahil левый берег,
Полностью »i. (çayın, gölün və s.) bank; (dəniz, göl) shore, coast; qayalı ~ rocky coast; dəniz ~i seashore, coast; çayın ~ində on the riverside, on the bank of
Полностью »SAHİL (dəniz, çay, göl və s.-nin kənarı) Sahildə balıqçılar qayaların üstündə oturub dənizə tilov atmışdılar (H
Полностью »Ərəbcədir, cəm forması “səvahel”dir (Səbail də bununla bağlı ola bilər). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »quru ilə sututar (dəniz, göl, su anbarı), yaxud quru ilə su-axar (çay, müvəqqəti məcra axını) arasında qarşılıqlı əlaqə zolağı
Полностью »su hövzəsi /dəniz, göl, su anbarı/ ilə və ya axar su /çay, müvəqqəti yataq axarları/ ilə qurunun qarşılıqlı təsir zolağı
Полностью »