SAİT
[ər.] прил. лингв. гласный, ачух (ван), саит; // сущ. саит (ван).
sif. [ər.] dilç. Hava axınının ağız boşluğundan heç bir maneəyə rast gəlmədən keçməsi yolu ilə əmələ gələn (səslər haqqında)
Tam oxu »лингв I прил. гласный (образуемый при свободном прохождении воздуха через полость рта – о звуках речи); вокальный
Tam oxu »SAİT (dilç.) Dünya dillərində saitlərin miqdarı müxtəlifdir (N.Məmmədov); SƏSLİ Məlum olduğu üzrə, səslilər üçün ən mühüm şərt hava axınının olmasıdır
Tam oxu »I is. dilç. voyelle f ; qısa ~ voyelle courte ; uzun ~ voyelle longue ; burun ~i voyelle nasale ; dodaqlanan ~ voyelle arrondie ; dodaqlanmayan ~ voye
Tam oxu »