SANDIQÇA
сущ. гъвечӀи сандух.
сущ. 1. сундучок 2. ларец, ларчик (ящичек для хранения драгоценностей, каких-л. мелких предметов, часто с отделкой, украшениями)
Полностью »is. Kiçik sandıq. Üzükləri sandıqçaya qoymaq. – [Şəhrəbanu xanım:] Şərəfnisə xanım, balam, pul sandıqçasını bura gətir
Полностью »