1. Savadsız olma, yazıboxumağı bacarmama; avamlıq, cəhalət.
[Mehribanın] nöqsanı yalnız savadsızlığı idi.
“Kəşkül” də “Əkinçi” kimi savadsızlıq və cəhalət əleyhinə çıxaraq, elm və mədəniyyətin yayılması uğrunda çarpışırdı.
Özünün iqrar etdiyinə görə tay-tuşları gecə kurslarında da olsa, oxuyub savadsızlıqlarını ləğv etdilər.
2. məc. Bacarıqsızlıq, qabiliyyətsizlik, biliksizlik, naşılıq.
