1. sif. Dayanığı olan, möhkəm, səbatlı, mətanətli, dözümlü. Zəki çox dayanıqlı, səbirli və iradəli bir gənc idi. A.Şaiq. 2. Sabit, dəyişməyən, dağılma
Tam oxu »прил. 1. устойчивый. Dayanıqlı vəziyyət устойчивое положение, физ., тех. dayanıqlı müqavimət устойчивое сопротивление, dayanıqlı orbit устойчивая орби
Tam oxu »1. прил. мягькем, кӀеви, дурумлу, эхи ийидай, таб гудай; 2. давамлу, дегиш тежер; кукӀвар тежер, чӀур тежер, яргъалди фидай
Tam oxu »сущ. устойчивость. эл. тех. Dayanıqlıq sahəsi область устойчивости, dayanıqlıq sərhəddi граница устойчивости, dayanıqlıq kriterisi (meyarı) критерий у
Tam oxu »ALYANAQ(LI) (yanaqları al, qırmızı olan) Alyanaq uşaq yenə də qaçaraq poçtalyonu qarşıladı (M.İbrahimov); QIRMIZIYANAQ(LI) Musa kişi boydan uca, qollu
Tam oxu »sif. Yanaqları qırmızı. Alyanaq uşaq. – Alagözlü, alyanaqlı qız utanaraq qumral saçlarını üzünə örtüb, ürkmüş maral kimi evə qayıdır. H.Sarabski.
Tam oxu »прил. 1. с ободом, с ободком 2. с оправой. Qara sağanaqlı с черной оправой 3. оправный. фото. Sağanaqlı obyektivlər оправные объективы
Tam oxu »sif. Caynağı olan. Bu meşədə caynaqlı bir şir şahlıq eləyirdi. S.Rəhimov. [Xan:] Gördüm ki, qapqaranlıq göylərdən qara qanadlı, qara caynaqlı əjdahala
Tam oxu »прил. 1. имеющий когти 2. когтистый (с острыми длинными когтями). Caynaqlı yırtıcı quşlar когтистые хищные птицы, caynaqlı heyvanlar когтистые звери,
Tam oxu »...источником, родником, имеющий источник 2 прил. 1. сварной, сваренный. Qaynaqlı konstruksiya сварная конструкция, qaynaqlı tir сварная балка 2. припая
Tam oxu »s. 1. clawed, (i.s.) having claws, (i.s.) armed with claws; 2. d.d. who seizes / grasps strongly; ~ adam a man armed with claws; a clawed man
Tam oxu »прил. 1. даях квай; гьаче кутунвай (мес. ттар); 2. пер. даях авай, куьмек авай, далу авай; арха авай
Tam oxu »...имеющий подпорку 2) перен. имеющий поддержку 2. строит. стоечный. Dayaqlı taxtabənd стоечные подмости
Tam oxu »сущ. 1. опора. Dayanaq nöqtəsi точка опоры 2. подпорка. Dayanaq qoymaq поставить подпорку
Tam oxu »sif. 1. Dayağı olan. Dayaqlı ağac. 2. məc. Köməkli, arxalı; himayəçisi, arxası, köməyi olan. Dayaqlı adam.
Tam oxu »