DAYAQLI

sif.
1. Dayağı olan. Dayaqlı ağac.
2. məc. Köməkli, arxalı; himayəçisi, arxası, köməyi olan. Dayaqlı adam.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DAYAQLI dirəkli — ağaclı
  • DAYAQLI köməkli — arxalı
DAYAQLANMAQ
DAYAQLIQ

Digər lüğətlərdə