1. Gözə daha az çarpmaq üçün aşağı oturmaq, əyilmək, gizlənmək, çuxura yatmaq; qorxub büzülmək.
Kərbəlayı Tapdıq bəllədiyi tağların dibinə sindi.
Tank Aslanın yerə sindiyi çökək üzərinə sıçradı.
Bu quşlar çox vaxt tək-tək, bəzən cüt-cüt gəzər və bir təhlükə hiss etdikdə sinib gizlənər.
2. Çökmək.
Yeni gülümsəməkdə olan baharın həyatverici munis günəşi dağların arxasında gizləndiyindən ətrafa həzin bir axşam qaranlığı sinməkdə idi.
3. Tutub əyilmək.
Kərəm yəhərin qaşına sinmişdi.
Baxış bəy hirslə ata biriki şallaq vurub, onun yalına sindi.
4. məc. Cəsarəti qırılaraq səsini kəsmək, qorxmaq, çəkinmək.
Xudayar bəy bir az sinib çəkildi kənara.
5. Tərkiblərdə: ürəyinə (canına və s.
) sinmək – ürəyinə yatmaq, xoşuna gəlmək, ürəyincə olmaq. [Heybət Salmana:] Kökəlməyin də şərti var.
Əgər istəyirsən yediyin canına sinsin, gərək mayana haram qatmayasan.