1. Dayaq, söykənəcək; söykənmək üçün hər cür şey.
Salman söykəyə dirsəklənərək bir-iki dəfə öskürdü.
Növrəstə evdən mütəkkə gətirib Nəbiyə söykək qoydu.
□ Söykək vermək – dayaq etmək. Dirsəyə söykək vermək.
– Oğlan qolunu Nərgizin başına söykək verdi.
Söykək durmaq – dayaq olmaq.
2. məc. Kömək, arxalanılacaq, dayanılacaq şey.
□ Söykək durmaq – kömək etmək, dayaq olmaq. Yıxılana söykək durmaq.
3. Yavanlıq mənasında.
O kişi, atası rəhmətlik də bir yük kartof düzəldərdi, gətirib gələrdim, həm yavanlıq, həm də çörəyə söykək olardı.
4. Yapışıq, bitişik, söykənmiş, dayanmış, dirənmiş.
Dağın bir tərəfi meşəyə söykəkdi.
Az keçməmiş, meşəyə söykək bir yerdə tonqal çatıldı.