sındırmaq
sındırmaq
гл. 1. хун (мес. истикан, гуьзгуь, таран хел, ва мс.); кукӀварун, кӀус-кӀусун (мес. къван); ürək ki var – şüşədir, sındırarsan kim yamar? Ata
Полностью »f. 1. to break* (d.); fincanı ~ to break* the cup; 2. (qolunu, qıçını və s.) to fracture (d.); 3. (qraniti və s
Полностью »1. SINDIRMAQ [Namiq:] Hər Allahın ver günü hökmən bir şey salıb sındırasıdır (Anar); ÇİLİK-ÇİLİK ELƏMƏK/ETMƏK Qulluqçu nə götürürdü, o saatca salıb, ç
Полностью »1 глаг. 1. разбивать, разбить: 1) нарушить целость чего-л. ударом (ударами), раздробить. Boşqabı sındırmaq разбить тарелку, güzgünü sındırmaq разбить
Полностью »f. 1. Bərk bir şeyə vurmaqla, toxundurmaqla, yaxud yerə salmaqla parçalamaq, qırıb tökmək. Stəkanı yerə salıb sındırmaq
Полностью »1. разбивать, бить, ломать; 2. победить, сокрушить, разбить; 3. перен. поставить в тупик, в неловкое положение, обидеть; 4
Полностью »