sındırmaq
sındırmaq
гл. 1. хун (мес. истикан, гуьзгуь, таран хел, ва мс.); кукӀварун, кӀус-кӀусун (мес. къван); ürək ki var – şüşədir, sındırarsan kim yamar? Ata
Tam oxu »f. 1. to break* (d.); fincanı ~ to break* the cup; 2. (qolunu, qıçını və s.) to fracture (d.); 3. (qraniti və s
Tam oxu »1. SINDIRMAQ [Namiq:] Hər Allahın ver günü hökmən bir şey salıb sındırasıdır (Anar); ÇİLİK-ÇİLİK ELƏMƏK/ETMƏK Qulluqçu nə götürürdü, o saatca salıb, ç
Tam oxu »1 глаг. 1. разбивать, разбить: 1) нарушить целость чего-л. ударом (ударами), раздробить. Boşqabı sındırmaq разбить тарелку, güzgünü sındırmaq разбить
Tam oxu »f. 1. Bərk bir şeyə vurmaqla, toxundurmaqla, yaxud yerə salmaqla parçalamaq, qırıb tökmək. Stəkanı yerə salıb sındırmaq
Tam oxu »1. разбивать, бить, ломать; 2. победить, сокрушить, разбить; 3. перен. поставить в тупик, в неловкое положение, обидеть; 4
Tam oxu »