SINIQÇI

is. Çıxmış və ya sınmış sümüyü yerinə sala bilən arahəkimi.
Biçarə qolunun ağrısından bitab düşüb, nəhayət, məşəqqətlə özünü sınıqçı Kərbəlayı Piriyə yetirdi. S.M.Qənizadə.
Sınıqçı dalınca gedən atlı alçaqboy, qırmızısaqqal qoca bir kişi ilə qayıtdı. P.Makulu.

SINIQ-SÖKÜK
SINIQÇILIQ

Значение слова в других словарях

водосто́йкий вы́межевать гелиофи́т зата́сканность карбору́ндовый перееда́ться разбе́ливание ста́рый шерохова́то брус затруднённо пред презира́ться прифасо́ниться кушня aftertax anta fingered former hurry on premundane shrewmouse shuba softly ущемить