SINIQÇI

is. Çıxmış və ya sınmış sümüyü yerinə sala bilən arahəkimi.
Biçarə qolunun ağrısından bitab düşüb, nəhayət, məşəqqətlə özünü sınıqçı Kərbəlayı Piriyə yetirdi. S.M.Qənizadə.
Sınıqçı dalınca gedən atlı alçaqboy, qırmızısaqqal qoca bir kişi ilə qayıtdı. P.Makulu.

SINIQ-SÖKÜK
SINIQÇILIQ

Digər lüğətlərdə

недовыполня́ть размыва́ть силика́тчик сфорца́то телете́кст хе́рес грясти́ колофо́н полуоберну́ться сво́дница смотря́ по твёрдо флейцева́ть чеки́ст bohea martyrize radiochemistry smallholder Wallachian wax-myrtle безалаберность водоочистительный задымлять соединение фаталист