SƏBİRLİ
прил. сабурлу, сабур авай, сабур ийидай, эхдай.
sif. Səbri olan, səbir edən, təlaş və məyusluq və ya hövsələsizlik göstərməyib mətanətlə dözən, dözümlü
Полностью »прил. терпеливый: 1. обладающий терпением, способный с терпением переносить, сносить что-л. Səbirli xəstə терпеливый больной, səbirli müəllim терпелив
Полностью »SƏBİRLİ, DÖZÜMLÜ Qaraca qız da Nurəddin kimi pis günə dözümlü, səbirli bir uşaqdır (S.S.Axundov); TƏMKİNLİ, HÖVSƏLƏLİ (bax)
Полностью »SƏBİRLİ – CIRTQOZ Bu, səbirli, dəyanətli, çalışqan uşaqdır (A.Şaiq); Cırtqoz kişidir, bir söz deyən kimi alışır (“Ulduz”)
Полностью »