SƏBİRLİ

sif. Səbri olan, səbir edən, təlaş və məyusluq və ya hövsələsizlik göstərməyib mətanətlə dözən, dözümlü. O, çox səbirli adamdır.
[Şahin Firəngizə:] Siz çox səbirli adamsınız, yoldaş Qaradağlı, mənim bağrım çatlayır, bu saat boğazımdan heç su da keçməz. B.Bayramov.

Синонимы

  • SƏBİRLİ təmkinli — hövsələli — dözümlü
  • SƏBİRLİ SƏBİRLİ, DÖZÜMLÜ Qaraca qız da Nurəddin kimi pis günə dözümlü, səbirli bir uşaqdır (S.S.Axundov); TƏMKİNLİ, HÖVSƏLƏLİ (bax)

Антонимы

  • SƏBİRLİ SƏBİRLİ – CIRTQOZ Bu, səbirli, dəyanətli, çalışqan uşaqdır (A.Şaiq); Cırtqoz kişidir, bir söz deyən kimi alışır (“Ulduz”)
SƏBİR-QƏRAR
SƏBİRSİZ

Значение слова в других словарях