SƏLBƏ
сущ. 1. кӀерметӀ, кӀарасдин кӀар (яргъай галтадарна ттаралай емишар авудун, гьайванар чукурун ва мс. патал); 2. кӀерметӀ хьиз галтадардай гьар са затӀ (мес. ракьун тӀвал, къажгъан, бармак ва мс.).
is. 1. Ağacdan meyvəni salmaq, heyvanları qovmaq və s. üçün atılan ağac parçası. [İmamverdi:] Ağız, …o nədir tolazlamısan səlbəni, gedib dəyib Haykanu
Tam oxu »