Sərəfraz gəzirsən büllur otaqda; Uzaqda oduna yananı gözlə!
□ Sərəfraz buyurmaq tənt. – bax sərəfraz etmək.
Mən özümü borclu hesab edirəm, sizdən razılıq eləməyə ki, bu uzun yolu zəhmət ilə buraya gəlib, məni sərəfraz buyurubsunuz.
Xeyli sərəfraz buyurmuşsunuz, biz ata-babadan xalqın məsləhəti ilə hökumət sürmüşük…
Sərəfraz etmək (eyləmək, qılmaq) – gəlməyi və ya başqa bir hərəkəti ilə birinin başını uca etmək, hörmətini qaldırmaq, hörmətə mindirmək, adamların gözündə yüksəltmək; şərəfləndirmək.
Məcnun dedi: Ey açan mənə raz; Lütfilə qılan məni sərəfraz!
[Ağa Kərim xan:] Əziz qonaq bizi sərəfraz edib, xoş gəlib…
Sərəfraz olmaq – başı uca olmaq, yüksəlmək.
Nazənin-nazənin edərsiz avaz; Ruh tazələnir, olur sərəfraz.