SƏTH
поверхность
is. [ər.] 1. Bir şeyin xarici tərəfi, üst tərəfi, üz tərəfi. Yer kürəsinin səthi. Taxtanın səthi. 2. Səviyyə
Полностью »I сущ. поверхность: 1. наружная сторона чего-л. Ayna səth зеркальная поверхность, düz səth ровная поверхность, hamar səth гладкая поверхность, Ayın sə
Полностью »i. surface; yer kürəsinin ~i the earth’s surface; dənizin ~i the sea’s surface; ayın ~i the moon’s surface
Полностью »[ər.] сущ. 1. ччин; винел пад; ччин пад; къеце пад (ччилин, цин, кьулунин ва мс.); 2. мат. геометриядин тело маса телодикай ва я къецепатан пространст
Полностью »