is. [ər.] Heysiyyətini alçaltma, mənliyinə toxunma, şərəfsiz etmə; həqarət, alçalma, alçaltma. [Xəyyam:] Xəyyamə nə lazımdı ki, zəncir; Onsuz da kölən
Полностью »сущ. оскорбление: 1. тяжёлая обида, крайнее унижение кого-л. Təhqirə keçmək перейти на оскорбление, təhqirlərə dözməmək не снести (не вынести) оскорбл
Полностью »i. insult; (kobud) outrage; humiliation; ~ etmək to insult (d.); (kobudcasına) to outrage (d.), to humiliate (d
Полностью »is. insulte f, affront m, offense f ; outrage m, humiliation f, injure f ; ~ etmək insulter vt, offenser vt, injurier vt ; outrager vt, humilier
Полностью »Kütləvi çıxışlarda, kütləvi nümayiş etdirilən əsərdə və ya kütləvi informasiya vasitəsində şəxsiyyətin şərəf və ləyaqətini nalayiq formada qəsdən alça
Полностью »