TƏNTİK

sif. dan.
1. Sadədil, sadəlövh. Təntik qoca.
2. Ağzı söz tutmayan, sözləri aydın deyə bilməyən.
[Əlləzoğlu] tövşüyə-tövşüyə papağı ilə tərini sildi, təntik (z.) halda kəkələdi. İ.Hüseynov.
3.Tələsik, tələsə-tələsə.
Günəş çox təntik bir halda tövşüyə-tövşüyə içəri girdi. Ə.Vəliyev.

Синонимы

  • TƏNTİK tələsik

Антонимы

  • TƏNTİK TƏNTİK – SAKİT Müdirin meşəyə təntik gəlməyinin səbəbi Bağıra indi çatdı (İ.Məlikzadə); Yuxarı sakit qalxdı (S
TƏNTƏNƏLİ
TƏNTİKLƏMƏ

Значение слова в других словарях