TƏPƏRLİ
прил. гъейратлу, намуслу, алакьун авай, алакьдай.
sif. Qeyrətli, namuslu, bacarıqlı. [Salman] zəif və qorxaqlara özünü təpərli (z.), tələbkar, amansız göstərirdi
Полностью »прил. сильный, с твёрдым, стойким, волевым характером. Təpərli adamdır он сильный (волевой) человек
Полностью »TƏPƏRLİ – TƏNBƏL Rüstəm kişi təpərli adam idi (M.İbrahimov); Tənbəl qızdır, işləməklə, oxumaqla arası yoxdur (“Azərbaycan”)
Полностью »