TABURET(KA)
\[rus.\] кил. kətil 1).
сущ. разг. см. taburet. Alçaq taburetka низенькая табуретка, qonaqlar taburetkalarda əyləşdilər гости расселись на табуретках
Tam oxu »[rus.] bax kətil 1-ci mənada. Tahir böyründəki taburetdə [Lətifəyə] yer göstərdi. M.Hüseyn. Gülzar … qayıdıb, yaş taburetkaları divar dibindən çəkdi
Tam oxu »