TABUT
[ər.] сущ. гроб (мийит ттвадай чӀехи кьвати, ишиг).
is. [ər.] Cənazəni qoymaq üçün iri qutu. Mehralı bəyin tabutunu xanlıq imarətinin bağına qoymuşdular
Полностью »I сущ. гроб. Tabutun içində olmaq быть (лежать) в гробу, tabutda aparmaq нести в гробу; tabut kimi darısqal узкий, как гроб (о маленьком, узком, тесно
Полностью »TABUT Sement döşəmə də, daş divar da; Tabut qapağı kimi örtülmüş qapılar da (R.Rza); CƏNAZƏ Müəllimin cənazəsini qoymaq üçün Tərlan dərs otaqlarından
Полностью »