1. Tanışlığı olan, əvvəllər görüşmüş, bir-birini tanıyan.
İndidən hər kəs ki tanış kəndlilərindən birinə rast gəlir, qaçıb kəndlinin qabağını kəsib deyir.
[Şükür] nazir ilə tanış bir parlaman üzvü tapdı.
// is. Tanış adam.
Rast gəlir yenə də dostlar, tanışlar; Görüşür əl verib, öpüşürük biz.
Qəhrəmanın Bakıda tanışı yox idi.
□ Tanış etmək – 1) iki və ya bir neçə adamı birbirinə təqdim edərək aralarında tanışlıq yaratmaq.
[Murad] məni yoldaşı Badisəba xanımla tanış etdi.
[Gülsabah Qüdrətə:] Siz məni heç kəslə tanış etmədiniz, hamısını bir-bir özüm soruşmalıyam? ;
2) bir şey haqqında məlumat verərək, danışaraq, göstərərək birində təsəvvür oyatmaq, məlum etmək. Döyüşçüləri vəziyyətlə tanış etmək.
Tanış olmaq – 1) birisi ilə və ya bir şeylə tanışlıq əldə etmək, bir-birini tanımaq, aralarında ülfət yaranmaq.
[Balaş:] Xalq öz işində, gücündə, gedim tutum ki, gəl mənim arvadım [Dilbər] ilə tanış ol?
Siz kənarda dayanmayın, bir yaxın gəlin; Qayıqdakı üç nəfərlə tanış olaq biz. ;
2) bir şey haqqında məlumat almaq, bilik əldə etmək, bələd olmaq. Klassik musiqi ilə tanış olmaq.
– İş ilə tanış olandan sonra Vahidi axırıncı dəfə rəis özü dindirdi.
2. Qabaqlar təsadüf olunmuş; məlum, bələd.
Tahir … tanış həyətlərə göz gəzdirir, qohum-əqrəbaya rast gələcəyini düşünədüşünə irəliləyirdi.
Tanış bir səs nagahani bir zərbə kimi [Gülnazı] sarsıtdı.
◊ Tanış gəlmək – qabaqlar tanış olduğu halda yaxşı tanıya bilməmək, tanış kimi görünmək.
Bu səs Məmmədə tanış gəldi.
Qadının yerişi, bədəninin hərəkəti mənə tanış gəlirdi.
