TORPAQLAMAQ
гл. 1. накьв вегьин, накьвадив кӀевун; накьв гун (мес. къавуз); 2. накьвадик кутун, кучукун; ölünü torpaqlamaq кьейиди кучукун; 3. рах. накьвадай ягъун, накьв гуьцӀна чуьхуьн, михьун (мес. гьис алай къажгъан).
глаг. 1. зарывать, зарыть (положив что-л. в землю, углубление и т.п., забрасывать сверху чем-л. сыпучим); закапывать, закопать что-л
Tam oxu »f. 1. Üstünü və ya yanlarını torpaqla örtmək. Çən dolduqdan sonra borunun deşiyini probkalayıb üstünü torpaqlardılar
Tam oxu »