TOZLAYICI
сущ., прил. хуьс. набататриз руг (дарман) ядай (аппарат); кил. tozlamaq 4).
I сущ. 1. опыливатель, опылитель (машина или аппарат для опыливания растений). тех. əl tozlayıcısı ручной опыливатель, motorlu tozlayıcı моторный опыл
Tam oxu »is. xüs. Bitkiləri tozlamaq üçün cihaz (bax tozlamaq 4-cü mənada). // Sif. mənasında. Tozlayıcı əl aparatları
Tam oxu »