TÜCCAR

is. [ ər. “tacir” söz. cəmi] köhn. Tacirlər.
Dedi: – Məşhur tacirəm məni-zar; Tanıyırlar məni hamı tüccar. S.Ə.Şirvani.
Müsəlmanlardan xeyli camaat: nücəbadan, tüccardan və sair əsnafdan tamaşa üçün teatra toplaşdılar. F.Köçərli.

TUZ
TÜFEYLİ

Значение слова в других словарях