TƏKLƏNMƏK

f. Yoldaşlarından, yanındakılardan ayrılıb tək qalmaq, tək özü qalmaq.
[Durna] dolu torbanı çiyninə alıb, qızlardan aralandı, təklənib kəndə tərəf getdi. Ə.Vəliyev.
[Ədhəm] bilirdi ki, Səlim təklənəndə öz təsir gücünü xeyli itirir, çaşır, təntiyir. B.Bayramov.

TƏKLƏNMƏ
TƏKLİF

Значение слова в других словарях