TƏPÇEVİR
прил., нареч. х.м. накьвадин ччин пад кӀаник элкъуьруникай ибарат пер ягъунин къайда; təpçevir təpmək пер ядамаз накьвадин чин пад кӀаник элкъуьрун.
I сущ. отвал (отрезанный и перевёрнутый пласт земли) II прил. отвальный. Təpçevir belləmə отвальная копка
Tam oxu »sif. və zərf k.t. Torpağı başaşağı çevirməkdən ibarət təpmə üsulu. Təpçevir təpmək
Tam oxu »