UTANCAQ
стыдливый, застенчивый, конфузливый
sif. və is. Çox utanan, alışmadığı mühitdə, şəraitdə adamların yanında sıxılan, üzü qızaran. Utancaq uşaq
Полностью »1. прил. регъуь, гзаф регъуь жедай, регъуьвалдай (мес. аял); utancaq qız регъуь руш; 2. регъуьди, регъуь кас
Полностью »UTANCAQ Kazım utancaq bir halda: – O nə sözdür ki, – dedi (Çəmənzəminli); ANA UŞAĞI (məc.) Dördillik məktəb həyatında özünü ana uşağı kimi aparan Səli
Полностью »UTANCAQ – SIRTIQ Adilə bir qədər utancaqdır (C.Əmirov); Sırtıq uşaqdır, üz vermə (“Ulduz”)
Полностью »