VƏRTƏ
\[ər.\] сущ. 1. хаталувал, хата; хаталу (кичӀе) чка; 2. кьвал, чарх, уьцӀей чка.
сущ. устар. 1. пропасть, бездна 2. водоворот 3. вертеп, притон 4. перен. опасное место
Tam oxu »is. [ər.] Uçurum; təhlükə. Boz at, səni sər töylədə bağlaram; Əgər bizi bu vərtədən qurtarsan; Ayağına qızıl, gümüş nallaram
Tam oxu »