[fr.] водевиль (кьезил комедиядин тегьер, гзафни-гзаф са пердедин пьеса).
сущ. водевилчи (водевиль кхьидай кхьираг).
[rus. вожжи sözündən] вожжи (жилавар, кьенерар, жилавдин яргъи къайишар).
[lat.] прил. вокальный, ванциз (лугьуниз) талукь тир, манидай лугьунин, манияр лугьунин; мани лугьун патал туькӀуьрнавай (мес
[lat.] муз. вокалист (манидар гьазурдай специалист, ванцин специлист; кьетӀен тагьсил къачунвай манидар)
[lat.] лингв. вокализм (чӀалан ачух ванерин система).
[ing.] спорт. волейбол (кьакьан чилинилай сад-садал туп гадриз къугъун).
сущ. волейболист, волейболчи (волейбол къугъвадай спортсмен).
хуьс. хим. вольфрам (цӀарцӀар гудай лацу, четиндиз цӀрадай химиядин элемент-металл).
прил. вольфрам квай (мес. гьулдан).
[rus.] волость (революциядилай вилик Россияда районар арадал татанамаз, уезддик квай паярикай сад тир чка, мес
[italyan fiziki Voltanın adından] вольт (электрический токдин гужлувал алцумдай тек).
хуьс. физ. вольт-ампер (дегиш жедай электрикдин токдин винел патан гуж алцумунин тек).
[xar.] вольта (кьезил памбаг парчадин са жуьре).
[xar.] физ. вольтаж (электрикдин элкъверда токдин гужлувилин вольтдалди дережа).
[xüs. Volt və yun. metr] физ. вольтаметр (электрикдин ток алцумдай прибор).
сущ. ист. вольтерчи, вольтерьянец, Вольтеран терефдар (кил. volterçilik); азад фикир авай, азад фикирдин терефдар тир кас
сущ. ист. вольтерчивал, Вольтеран фикиррин терефдарвал.
[ital. xüs. Volt və yun. metr] физ. вольтметр (электрикдин ток алцумдай прибор).
[fr.] сущ. вольер (гьайванар хуьдай къефес, кӀвал ва гьайванар къекъуьн патал къефес чӀугуна кӀевнавай майдан)
[lat.] сущ. архит. волюта (спирал формадин нехиш).
сущ. вона (Корея Халкь Демократик Республикада пул, пулунин тек).
[lat.] вотум (сес гуналди кьабулнавай къарар, фикир); etimad, yaxud qeyri-etimad votumu парламентдин, гьукуматдин ва министррин кӀвалахдикай разивал в
[rus.] сущ. втулка (1. чархунин кьуцуна ва гьахьтин маса чкайра твадай ракьун турба ва я уьнуьг хьтинди; 2
[fr.] сущ. вуаль (1. сун, памбагин ва я пекдин цӀалцӀам, и патай а пад аквадай парча; 2. ччин ва мс. кӀевдай затӀ; кьелечӀ къир (дишегьлийри шляпадин
[lat.] сущ. вулкан (къадим Римдин мифологияда цӀун гъуц-аллагь).
[lat.] вулкан (кукӀушдай цӀай, газ хкадардай конусдин кӀалуб авай дагъ; кузвай дагъ); palçıq vulkanı кьарадин вулкан; // вулкандин
прил. вулкандикай арадал атай, вулканизмдихъ галаз алакъалу тир; вулканический.
[lat.] хуьс. вулканизация (1. мягькемрун ва таб кутун патал хам каучук, гугурт кваз ифирна гьял авун, расун; 2
[lat.] хуьс. вулканизатор (машиндин, велосипеддин ва мс. шинаяр ва каучукдикай расай затӀар вулканизациядин рекьелди рас хъувун патал аппарат)
[lat.] вулканизм (Ччилин шардин дерин къатарай акъатзавай жими магмадин гьерекатдихъ галаз алакъалу тир вакъиайрин кӀватӀал)
[əsli lat.] прил. вульгарный (1. лап простойламишна чӀурнавай; векъи, кубут, шит; 2. лингв. литературадинди тушир, литературадин чӀалаз акси (мес
нареч. вульгарвилелди, векъидаказ, кубутдаказ.
[lat.] лингв. вульгаризм (литературадин чӀалан нормайриз акси тир (литературадинди тушир) векъи гаф, гафар)
гл. кьадардилай артух простойламишна чӀурун; мана, метлеб чӀурун, кубутрун, вульгарламишун.
f.is. кил. vulqarlaşmaq.
гл. кьадардилай артух простойламишна чӀур хьун; мана, метлеб чӀур хьун, кубут хьун, вульгарламиш хьун
сущ. вульгарвал, вульгар затӀунин гьал; векъивал, кубутвал, шитвал.
авай-авачир(ди), вири, анжах.
прил. 1. ядай, крчарив ва я кӀурув ядай хесет квай; vurağan qoç ядай гьер; vurağan inək ядай ккал; 2
сущ. ядай гьайвандин хесет, ягъун.
сущ. мат. множитель (урус.).
прич. кил. vurağan 1).
сущ. рах. ван-гьарай, гьарай-эвер, мярекат, ара акахьун, къалмакъал, ягъ-ягъун, яхъ марагъур.
“vurmaq”dan icb. 1. ягъиз тун, ягъиз гун (мес. ппар, шир ва мс.); 2. кутаз тун, кутаз гун (мес. дестек); 3
сущ. 1. ягъун; 2. рах. фалуж, мефтӀедиз иви ягъун; 3. пер. афат, бала.
сущ. грам. ударение (гафуна са слог эцяна, амайбурулай жизви кӀевиз лугьун; гьа гьарфунин винел эцигдай ишара)
прил. лингв. ударение (ударенидин ишара) алай (гьарф).
прил. 1. ашукь тир, кьадардилай артух кӀани, рикӀ алай; кьару; 2. рах. кил. vurğu¹ 2).
прил. лингв. ударение алачир.