Diaspor siyasəti

Diaspor siyasəti — transmilli etnik diasporların siyasi davranışları, onların etnik vətənləri və qəbul etdikləri dövlətlərlə münasibətləri və etnik münaqişələrdəki mühüm rolu.[1] Diaspor siyasətinin öyrənilməsi diaspor tədqiqatlarının daha geniş sahəsinin bir hissəsidir.

Diaspor siyasətini başa düşmək üçün əvvəlcə onun tarixi kontekstini və bağlılığını anlamaq lazımdır.[2] Diaspor — ortaq kimliyinə əsaslanan tək etnik qrup kimi müəyyən edilən transmilli cəmiyyətdir. Diasporlar əsl vətəndən tarixi mühacirət nəticəsində yaranır. Bu ərazinin əslində konkret etnik qrupun vətəni olub-olmaması siyasi məsələdir.

Miqrasiya nə qədər köhnədirsə, hadisə ilə bağlı dəlillər də bir o qədər azdır. Məsələn, qaraçılara gəldikdə, miqrasiya, vətən və miqrasiya yolu hələ dəqiq müəyyən edilməmişdir. Vətən iddiası həmişə siyasi məna daşıyır və tez-tez mübahisə doğurur.

Özünü tanıyan diasporlar vətənlərinə, etnik və mədəni bağlılıqlarına böyük əhəmiyyət verirlər, xüsusən də vətənlərini “itirilmiş” və ya “fəth edilmiş” hesab edirlərsə. Bu, bir neçə diaspor daxilində etnik millətçi hərəkatlara səbəb oldu və çox vaxt suveren vətənin yaradılması ilə nəticələndi. Lakin onlar yaradılanda belə, diasporun bütün əhalisi nadir hallarda öz vətənlərinə qayıdır, yerdə qalan diaspor icması isə, bir qayda olaraq, vətənə və orada yaşayan etnik əhaliyə əhəmiyyətli emosional bağlılığını saxlayır.

  1. Yossi Shain & Tamara Cofman Wittes. Peace as a Three-Level Game: The Role of Diasporas in Conflict Resolution in Thomas Ambrosio. 2002. "Ethnic identity groups and U.S. foreign policy." Praeger Publishers. ISBN 0-275-97533-9
  2. Thomas Ambrosio. 2002."Ethnic identity groups and U.S. foreign policy." Praeger Publishers. ISBN 0-275-97533-9