Eliminativ materializm və ya eliminativizm — idrak fəlsəfəsində materialist mövqe. Bu, xalq psixologiyasında psixi vəziyyətlərin əksəriyyətinin mövcud olmaması fikridir.[1] Eliminativizmin bəzi tərəfdarları inanc və ya arzu kimi bir çox gündəlik psixoloji anlayışlar üçün heç bir tutarlı sinir əsasının tapılmayacağını iddia edirlər, çünki onlar zəif müəyyən edilmişdir. Arqument ondan ibarətdir ki, davranış və təcrübənin psixoloji anlayışları bioloji səviyyəyə nə qədər aşağı düşdüyünə görə qiymətləndirilməlidir.[2] Digər versiyalar ağrı və vizual qavrayışlar kimi şüurlu psixi vəziyyətlərin mövcud olmaması fikrini dəstəkləyir.[3]
Varlıqlar sinfi haqqında eliminativizm varlıqlar sinfinin mövcud olmadığı fikridir.[4] Məsələn, materializm ruh haqqında eliminativist olmağa meyllidir Eliminativ materializm 1960–1970-ci illərdə yaranmışdır fikirdir. Bu fikrə görə inanclar, istəklər və subyektiv ağrı hissi kimi sağlam düşüncənin təbii qəbul etdiyi psixi varlıqların müəyyən siniflər mövcud deyil.[5][6]
Psixologiyanın materialist anlayışları kontekstində eliminativizm reduktiv materializmin əksidir və şərti olaraq başa düşülən psixi vəziyyətlərin mövcud olduğunu və sinir sisteminin fiziki vəziyyətinə birbaşa uyğun olduğunu iddia edir.[7] Aralıq mövqe hesab edilən təftiş materializmi adətən sağlam düşüncə anlayışına lazım olan bəzi dəyişikliklərlə sözügedən psixi vəziyyətin fiziki hadisələrə bir qədər azaldıla bilinən olduğunu iddia edir.[1][8]
Eliminativ materializm gələcək tədqiqatların müxtəlif psixi hadisələr üçün neyron əsasını tapa bilməyəcəyini iddia etdiyinə görə elmin daha da irəliləməsini gözləməyi tələb edir. Bu əsaslarla mövqe şübhə altına alına bilər, lakin bəzi filosoflar mütəfəkkirlərin zehnini yeni dəlillərə və daha yaxşı izahatlara açmaq üçün eliminativizmin çox vaxt zəruri olduğunu iddia edirlər.[9]
These alternative ways of understanding eliminative materialism produced considerable confusion about what, exactly, eliminative materialism entailed. Moreover, since it was difficult to see how the second version was significantly different from various forms of reductive materialism (hence, Quine’s skepticism about the difference between elimination and explication) it also raised doubts about the distinctiveness of eliminative materialism.
These alternative ways of understanding eliminative materialism produced considerable confusion about what, exactly, eliminative materialism entailed. Moreover, since it was difficult to see how the second version was significantly different from various forms of reductive materialism (hence, Quine’s skepticism about the difference between elimination and explication) it also raised doubts about the distinctiveness of eliminative materialism.