Erga omnes

Erga omnes — beynəlxalq hüquq konsepsiyası, ona görə beynəlxalq münasibətlərin iştirakçısı kimi hər hansı bir suveren dövlət ümumdünya xarakterli olan bütün dünya ictimaiyyəti qarşısında müəyyən sayda öhdəlik daşıyır və hər bir dövlətin maraqlandığını təmin edir.

Konsepsiyanın yaranması

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Beynəlxalq hüququn müvəqqəti normalarının inkişafında keyfiyyətcə yeni bir mərhələ, beynəlxalq hüquq doktrinası olaraq geniş tanınan[1] və beynəlxalq hüquq doktrinası kimi tanınan Barselona Traction işində BMT Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsi tərəfindən hazırlanmış dövlət məsuliyyəti konsepsiyasının qəbul edilməsi ilə başladı, yəni bütövlükdə bütün icma qarşısında öhdəliklər erga omnes xarakteri ilə baş tutdu. Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsinin qərarında aşağıdakılar qeyd edildi:

"Xüsusilə, bir dövlətin bütövlükdə beynəlxalq ictimaiyyət qarşısında olan vəzifələri ilə diplomatik qoruma sahəsində başqa bir dövlətə nisbətən vis-à-vis (bir-birinə) qarşı ortaya çıxan vəzifələr arasında bir fərq qoyulmalıdır. Birincisi, təbiətinə görə bütün dövlətlərin işidir. Bu hüquqların vacibliyini nəzərə alaraq, bütün dövlətlər bu hüquqların qorunmasında qanuni bir maraq sahibi sayıla bilər; bunlar bütün öhdəliklərdir. Müasir beynəlxalq hüquqda bu cür öhdəliklər, məsələn, təcavüz və soyqırımı aktlarının qadağan edilməsindən, həmçinin köləlik və irqi ayrı-seçkilikdən qorunma da daxil olmaqla əsas insan haqları ilə əlaqəli prinsip və müddəalardan qaynaqlanır. "[2].

Beləliklə, Məhkəmə beynəlxalq hüquq öhdəliklərinin müstəsna ikitərəfli xarakterini inkar etdi və əvvəlki məhkəmə hüququnu dəyişdirdi. Həqiqətən, hələ 1966-cı ildə, Cənubi Qərbi Afrika hadisəsində, Efiopiya və Liberiyadan Cənubi Afrikanın aparteid siyasətini yürütən Namibiyada varlığına qarşı şikayət vermək hüququ, bu məsələnin həllində tərəf olmayan üçüncü dövlətlər olaraq rədd edildi[3]. Barcelona Traction qərarında, Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsi, "bütün dövlətlərin işi" olan və bütün dövlətlərin qanuni mənafeləri olan, xüsusi əhəmiyyətə və ümumbəşəri əhəmiyyətə sahib hüquqları təsir etdikləri üçün qaydaların mövcudluğunu qəbul etdi. Bu səbəbdən, ayrı bir dövlət tərəfindən bu cür öhdəliklərin pozulması halında, digər dövlətlərin və bütövlükdə beynəlxalq birliyin hüquq və mənafeləri də pozulur.

Erga omnes öhdəliklərin formalaşması

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Heç bir halda, heç bir norma, hətta dövlətlərin razılığı ilə belə, hamı arasında öhdəlik yaradan bir norma çevrilə bilməz. Erga omnes öhdəlikləri dövlətlərin praktikasında əvvəlcə adət normaları kimi formalaşa bilər və sonradan birbaşa ümumi beynəlxalq hüquq normalarına çevrilir (məsələn, köləliyin qadağan edilməsi normaları). Müddəaları hamı arasında öhdəliklər doğuran kimi tanınan ümumdünya xarakterli beynəlxalq müqavilə bağlamaq da mümkündür (məsələn, BMT Nizamnaməsi təcavüzün hər hansı bir təzahürünü qadağan edir). Bundan əlavə, ümumi əhəmiyyətə malik beynəlxalq problemin ilk dəfə məhdud sayda dövlət tərəfindən həll edildiyi və daha sonra daha geniş ölkələrdən tanıdığı təqdirdə yarı universal xarakterli aktlar qəbul edərək[4] erga omnes öhdəliklərini yaratmaq imkanı vardır[2] .

Beynəlxalq hüququn bütün hüquq normalarının erga omnes olduğu ümumiyyətlə qəbul edilir. Söhbət ümumbəşəri bəşəri dəyərləri qoruyan normalardan gedir. Bu səbəbdən dünyanın bir hissəsində, bəzi ayrı bir dövlətdə kütləvi şəkildə insan hüquqlarının pozulmasının dünyanın digər bölgələrindəki insanları "vahid bir bəşəriyyətin parçaları kimi" düşündüyü ilə razılaşmaq tamamilə mümkündür[5]. Beynəlxalq hüququn ən kobud şəkildə pozulması, xüsusən terrorizm, ekosid, soyqırım, biyosid, aparteid, pirat, müharibə cinayətləri və insanlığa qarşı cinayətlər beynəlxalq ictimaiyyətin hər hansı bir üzvünün "ictimai (ümumi) maraq"[6] mövzusuna çevrilmişdir.

Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsi də xalqların öz müqəddəratlarını təyinetmə hüququnun erga omnes olduğunu qəbul etdi.

İstinadlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  1. ↑ См., например: Simma B. Does the UN Chapter Provide an Adequate Legal Basis for Individual or Collective Responses to Violation of Obligations erga omnes? // Delbrück J. The Future of International Law Enforcement. New Scenarios — New Law? — Berlin: Duncker&Humblot, 1992. — P. 127.
  2. ↑ 1 2 Case Concerning the Barcelona Traction, Light and Power Company, Limited Arxiv surəti 17 oktyabr 2013 tarixindən Wayback Machine saytında Arxivləşdirilib 2013-10-17 at the Wayback Machine (ing.), ICJ — Reports 1970, P. 32.
  3. ↑ См.: South West Africa Cases (Ethiopia v. South Africa; Liberia v. South Africa) Arxiv surəti 4 mart 2016 tarixindən Wayback Machine saytında Arxivləşdirilib 2016-03-04 at the Wayback Machine (ing.), ICJ — Reports 1966, P. 3.
  4. ↑ Лукашук И.И Современное право международных договоров. Том 1. Заключение международных договоров. Arxivləşdirilib 2012-10-20 at the Wayback Machine — М.: Волтерс Клувер, 2004. — С. 279. — ISBN 5-466-00036-1
  5. ↑ Мюллерсон Р. А. Права человека: идеи, нормы, реальность. — М.: Юрид. литература, 1991. — С. 9.
  6. ↑ Каламарян Р. А. Господство права в международных отношениях. — М.: Наука, 2004. — С. 260.

Ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Абашидзе А. Х. Участие государств в Статуте Международного уголовного суда — обязательство erga omnes // Международное право. — 2007. — № 1. — С. 139–152.
  • Ragazzi, M. (Maurizio). The concept of international obligations ERGA OMNES. — New York: Clarendon Press: Oxford University Press Inc, 2002. — 264 p.

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]