Polşanın işğalı İkinci dünya müharibəsi dövründə (1939-1945) nasist Almaniyası və Sovet İttifaqı tərəfindən 1939-cu ilin sentyabrında Polşaya alman-sovet hücumu ilə başlamış və 1945-ci ilin mayında Almaniyanın müttəfiqlərə məğlub olması ilə rəsmən başa çatmışdır. İşğal dövründə Polşa mədəniyyətini məhv etmək, Polşa xalqını işğalçı alman və sovet qüvvələrinə tabe etmək üçün Polşa ərazisi nasist Almaniyası və Sovet İttifaqı (SSRİ) arasında bölündü[1].1939-cu ildə sovetlər tərəfindən işğal edilmiş Polşa torpaqları 1941-ci ilin yay-payız mövsümündə Almaniyanın SSRİ-yə müvəffəqiyyətli hücumu zamanı faşist Almaniyası tərəfindən ələ keçirildi. Bir neçə ilik mübarizədən sonra Qızıl Ordu alman işğalçılarını dayandıra və nasist ordusunu SSRİ-dən, Polşadan və Mərkəzi və Şərqi Avropanın yerdə qalan hissəsində qova bildi.
Hər iki işğalçı tərəf Polşanın suverinliyinin, Polşa mədəniyyətinin, polyak xalqının mövcudluğu üçün eyni düşmən idi, bunları məhv etməyə çalışmışdı[2]. Barbarossdan əvvəl nasist Almaniyası ilə Sovet İttifaqı öz aralarında Polşaya qarşı siyasi münasibətlərini müəyyənləşdirmişdilər. Daha çox diqqəti cəlb edən isə dörd Gestapo-NKVD konfransı idi. Hansı ki işğalçılar Polşa müqavimət hərakatı ilə necə mübarizə edilməsi və gələcəkdə Polşanın necə məhv edilməsi planlarını müzakirə etmişlər[3].
Demək olar ki 6 milyon nəfər vətəndaş – Polşa əhalisinin 21,4 %-i, 1939-1945-ci illər arasında – Polşanın işğalı nəticəsəndə, həlak olmuşdur[4][5][6]. Həlak olanların yarısını Polşa yəhudiləri təşkil edirdi. Həlak olanların 90 %-dən şoxu qeyri-hərbi itki idi. Belə ki Polşa vətəndaşlarının çox hissəsi almanlar və sovetlər tərəfindən müxtəlif qəsdlərə məruz qalmışdır. Ümumiyyətlə, Polşanın müharibəyə qədərki ərazisinin alman işğalı dövründə – 1939-1945-ci illərdə, almanlar 5 470 000 – 5 670 000 nəfər polşalını, o cümlədən 3 000 000 nəfər yəhudini öldürmüşlər[5][6].
1939-cu ilin Sentyabr ayında Polşa, Almaniya və SSRİ tərəfindən işğal edildi. Almaniya və SSRİ Molotov-Ribbentrop Paktını imzaladı[7]. Almaniya, köhnə Polşa torpaqlarının 48,4%-ə sahib oldu[8]. Hitlerin iki fərmanına uyğun olaraq, Stalinin müqaviləsi (1939-cu il, 8 və 12 oktyabr) ilə, qərbi Polşanın geniş sahələri Almaniya tərəfindən ilhaq edildi[9]. Bu ihlaq olunan sahələrin böyüklüyü təxminən 92.500 km2 və təxminən 10.5 milyon əhaliyə sahib idi[8]. Geriyə qalan ərazi, eyni böyüklükdə və təxminən 11.5 milyon əhaliyə sahib idi və alman idarəsinə qoyuldu və paytaxtı Krakovda olan Ümumi Hökumət (Alman: Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete) adlandırıldı[8]. Alman vəkil Hans Frank, 1939-cu ilin oktyabr ayının 12-də, bu işğal altındakı bölgənin general-qubernatoru oldu[10][11][12]. Yerli səviyyə xaricindəki idarələrin böyük bir əksəriyyətinin yerinə alman səlahiyyətliləri gətirildi[10][11]. İşğal altındakı torpaqlardakı alman olmayan əhalinin, zorla yenidən məskunlaşması, almanlaşmaya, iqtisadi istismardan və yavaş lakin irəliləyən məhv olunması başladı.[11][13][14]
1938-ci ildən əvvəl, Çexoslovakiyanın bir parçası olan, 2 milyondan çox əhaliyə sahib olan, sahəsi təxminən 700 km2 olan, kiçik bir torpaq zolağı, Almaniya tərəfindən, müttəfiqi Slovakiyaya geri verildi.[15]
1939-cu ildə, İkinci Dünya Müharibəsinin başlamasından əvvəlki aylar ərzində, Alman qəzetləri və liderləri, Polşa mövqelərini, Polşada yaşayan etnik almanların şiddət yolu ilə etnik təmizliyinə görə günahlandırdılar[16]. Britaniya səfiri Ser H.Kennard, 1939-cu ilin avqust ayında Viskount Halifaksa Hitlerin Polşada Almanların alacağı rəftar iddiaları ilə bağlı dörd rəy bildirdi. Hitler və faşistlər tərəfindən deyilən bütün iddiaların mübaliğə və ya yanlış iddialar olduğu nəticəsinə çatdı.[17]
Alman Xalqının Siyahısı (Alman: Deutsche Volksliste) həvəsli Polşa vətəndaşlarını, etnik alman irsinə sahib dörd qrupa ayırmışdı.[18]
Müharibədən əvvəlki, 35 milyon əhalinin, 1931 Polşa əhali sayımına görə, ölkənin 66%-i ana dili olaraq Polyak dilini danışırdı və Polyak dilini, ana dilləri olan insanların çoxu Roma-Katoliki idi. Geri qalanı isə, 15% Ukraynalı, 8.5% Yəhudi, 4.7% Belarus və 2.2% Almanlar idi[10][19]. Almanlar, İkinci Polşa Respublikasının etnik baxımdan müxtəlif bir bölgə olduğunu dedilər. Almanların "böl və işğal et" siyasəti, birləşmiş müqavimətin meydana gəlməsini qarşısını almaq üçün, işğal altındakı Polşa torpaqlarının etnik müxtəlifliyə sahib bölgələrinə məqsəd qoydu[10]. Polşa dövlətini bölmək üçün edilən cəhdlərdən biri "Goralenvolk" adı verilən yeni bir etnik qrup yaratmaq idi[10]. Kaşubilər kimi bəzi azlıqlar, Vermaxtdakı itkiləri kompensasiya etmək üçün bir tədbir olaraq Deutsche Volksliste-yə (azərb. Alman Xalqının Siyahısı) zorla alındı (Polyakların əksinə, Deutsche Volksliste üzvləri hərbi çağırış üçün uyğun idilər.)[10]
1940-ci ilin may ayının 25-i tarixli "Şərqdə Xaricilərə İrqlər Üçün Müalicə" adlı çox gizli bir razılaşma təliqəsində, SS başçısı Henrix Himmler bunları yazdı: "Şərqin fərqli etnik qruplarını, ola bildiyincə çox parçaya və separatçı qruplara bölməliyik."[20]
İşğaldan dərhal sonra almanlar, zorla işçiləri əsgərə almağa başladılar. Yəhudilər müharibə ziyanını, oktyabr ayında təmir etmək üçün göndərildilər, 12 yaş və üstü qadınlar və uşaqlar işləmək məcburiyyətində idilər, növbə yarım gün davam edə bilər və az bir kompensasiya ilə[21]. İşçilər, yəhudilər, polyaklar və digərləri, SS-ə aid şirkətlərdə (Alman silahlandırma Tədqiqatları, Deutsche Ausrustungswerke və DAW kimi), eyni zamanda Messerschmitt, Junkers, Siemens və IG Farben kimi bir çox xüsusi alman şirkətlərində işləyirdilər.[21][22]
Sovet dəstəyi, SSRİ tərəfindən başladılan və geniş ərazilərin sahiblərinin çoxunun "QULAQ"-lar olaraq etiketləndiyi və daha sonra yoxsul kəndlilərə bölünmüş olan ərazilərin əlindən alındığı bir torpaq islahatı proqramı ilə gücləndi.
Buna əlavə olaraq SSRİ, Polyaklara qarşı şiddəti təşviq edərək və polyaklar ilə digər etnik qruplar arasındakı keçmiş etnik gərginliyi istismar edərək azlıqları "Polşa hökumətinin iyirmi ili ərzində etdiyi səhvləri aradan qaldırmağa" çağırdı[23]. Müharibə əvvəli Polşa, əməkçi və etnik azlıqların istismarına söykənən bir kapitalist dövlət olaraq təsvir edildi. Sovet təbliğatı, İkinci Polşa Respublikası tərəfindən polyak olmayanların haqsız rəftarını parçalanmasının bir səbəbi olduğunu iddia etdi. Sovet səlahiyyətliləri, mafiya üzvlərini, cinayətləri və soyğunları yerinə yetirməsi üçün təşviq etdi[24]. Sovet ilhamlı terror kampaniyasının ölüm sayısı bilinmir.
Üçüncü Reyx qüvvələri 1945-ci ildə Polşadan qovulduğu zaman Polşanın rəsmi suverenliyi haradasa dərhal bərpa edildisə də, əslində ölkə, 1956-ci ilə qədər Sovet Ordusu Şimali Qüvvələri Qrupu tərəfindən işğal edildiyi üçün Sovet nəzarətində qaldı. Bu günə qədər, 1939-cu 1989-cu illər arasında olanlar, Polşa-Rusiya siyasi əlaqələrində maneə törədir.
1939-cu və 1945-ci illər arasında, İkinci Polşa Respublikasının əhalisinin təxminən 6 milyon vətəndaşı (təxminən 21,4%-i),[25] işğal nəticəsində, yarısı Polşa yəhudiləri olan insan öldü. Ölüm sayısının 90%-dən çoxu mülki itkilərlə nəticələndi, çünki vətəndaşların çoxu Almanlar və Sovet ittifaqı tərəfindən qəsdən edilən müxtəlif hərəkətlərə görə öldü.[25]
Həm Almaniya, həm də SSRİ, yalnız Polşa torpaqlarını qazanmaq deyil, polyak mədəniyyətini və dilini, məhv etmək istəyirdilər.[2]
Müharibə məhbuslarının ölüm sayısı təxminən 250 min idi. Almaniyada 120 min SSRİ-də isə 130 min idi.[26]
Qaraçı xalqının soyqırımından zərər çəkənlərin sayı (Poraxmos) 35 min nəfər idi[27]. Yəhudi Holokostunun qurbanlarının sayı 3 milyon idi.[28]
Hitler, gettolar, həbsə girmə, tranzit, əmək və məhv düşərgələri, toplanması, kütləvi deportasiya etmə, xalqın edamı, ölüm cəzası, ölüm gedişi, məhrumluq, aclıq, xəstəlik və məruz qalma, həm 'Hitler və Stalinin insanlıq xarici siyasətinə' şahidlik edir Və 'həm Yəhudiləri, həm də Xristianları Polşa vətəndaşlarının tamamilə məhv edilməsini açıqca məqsəd qoydu. Hər iki rejim də sistematik bir soyqırım proqramı təsdiqlədi.