[ər.] 1. is. Dağılmış, uçulmuş, viranə qalmış şəhərin, tikilinin və s.-nin qalığı; yarı yıxıq ev və s
Полностью »I сущ. руина, развалина (употр. обычно во мн. ч.: руины, развалины): 1. то, что осталось, уцелело от разрушившегося строения 2
Полностью »I. i. ruin; ~ya çevirmək to reduce to ruins (d.) II. s. destroyed, demolished; ~ şəhərlər destroyed cities and towns; ~ bina demolished building; ~ qo
Полностью »1. XARABA İndi isə həmin xarabaların yerində gözəl, hər nöqtəsində insan qabiliyyəti hiss edilən bir bağçanın əlvan çiçəkləri parlayıb gözümü qamaşdır
Полностью »is. ruine f ; ruines f pl ; ~ olmuş dévasté, -e ; ruiné, -e ; ~ qoymaq dévaster vt, transformer en ruine
Полностью »