ə. 1) birinə söz söyləmə; demə // müraciət; 2) kimə işarə edildiyini bildirən, lakin qrammatik cəhətdən cümlə üzvü olmayan söz və ya söz qrupu.
ə. 1) birinə söz söyləmə; demə // müraciət; 2) kimə işarə edildiyini bildirən, lakin qrammatik cəhətdən cümlə üzvü olmayan söz və ya söz qrupu.
[ər.] 1. Bir şəxsə və ya camaata müraciətlə deyilən sözlər; müraciət. Məcnun ki, eşitdi bu xitabı; Verdi bu əda ilə cavabı
Полностью »сущ. обращение: 1. устар. призыв, речь, обращенные к кому-л., чему-л.; воззвание 2. лингв. слово или группа слов, называющие лицо, предмет, к которому
Полностью »[ər.] 1. хитаб, муражиат; xitab etmək (eləmək) хитаб авун, муражиат авун, чин элкъуьрна гаф лугьун; 2
Полностью »