f. 1. to wheeze; 2. (xırıltılı səslə danışmaq) to speak* hoarsely, to croak
f. 1. to wheeze; 2. (xırıltılı səslə danışmaq) to speak* hoarsely, to croak
гл. 1. хир-хир авун; михьи тушир, туьтер ифей (усай), акӀай, бамиш жедай хьтин ван акъудун; 2. кил. xışıldamaq
Полностью »f. râler vt ; avoir une voix enrouée ; avoir un chat dans la gorge, grailler vi
Полностью »глаг. 1. хрипеть: 1) издавать при дыхании хриплые звуки. Xəstə xırıldayırdı больной хрипел 2) издавать сиплые, нечистые по тону, сопровождаемые шумами
Полностью »f. 1. Aydın olmayan, boğuq, tutqun səs çıxarmaq; xırıltı səsi çıxarmaq. Ölmək ölməkdir, xırıldamaq nə deməkdir
Полностью »