YANIQLI
прил. 1. кайи чка авай; 2. пер. хъел авай; 3. пер. гъамлу, дертлу, эсер ийидай, рикӀ сугъулардай (мес. ван, макьам); 4. нареч. ккуз-ккуз, зарул-зарул.
sif. 1. Yanmış yeri olan, yanığı olan. 2. məc. Birindən acığı olan, birinə qarşı kini, qəzəbi olan; acıqlı (çox vaxt “əlindən” sözü ilə)
Полностью »I прил. 1. горелый, обгорелый 2. kimdən питающий злобу к кому, озлобленный на кого. Yanıqlı olmaq kimdən быть озлобленным на кого, o məndən yanıqlıdır
Полностью »s. 1. burnt, scorched; 2. embittered; ~ olmaq to be* / to become* embittered; 3. sorrowful, mournful; (mahnı haq
Полностью »1. Yanmaq feilindən yanıq ismi, ondan da yanıqlı sifəti törəyib. M.Cümə yazır: Bir su ver yanıqlıya.
Полностью »